ალბათ ძნელია იპოვოთ კლავიატურა, რომლის კლავიშებზეც არაბული ციფრების ნაცვლად გამოიყენებოდა რომაული ციფრები. ამასთან, რომაული ციფრების ჩაწერა უპრობლემოდ შეგიძლიათ ნებისმიერი კომპიუტერის ან ლეპტოპის კლავიატურაზე.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
რომაული ციფრების დასაწერად გამოყენებული უნდა იყოს ლათინური ანბანის შემდეგი ასოები: I, V, X, L, C, D, M. I - 1, V - 5, X - 10, L - 50, C - 100, D - 500, M - 1000.
ნაბიჯი 2
პირველი ათის რიცხვებს ექნებათ შემდეგი ფორმა: I - 1, II - 2, III - 3, IV - 4, V - 5, VI - 6, VII - 7, VIII - 8, IX - 9. რიცხვები 2, 3, 4 და 5 ათეული დაიწყება X, XX, XXX, XL და დადგება 10, 20, 30 და 40 შესაბამისად. 10-დან 50-მდე ნებისმიერი რიცხვის დასაწერად, პირველი ათისგან დაამატეთ დამატებითი ციფრი მთავარ ციფრს (X, XX, XXX, XL). მაგალითად, 16 ჰგავს XVI- ს, 38 ჰგავს XXXVIII- ს, ხოლო 44 - XLIV- ს.
ნაბიჯი 3
50 – დან 90 – მდე, ციფრის ძირითადი ნაწილი დაიწყება L– ით. მაგალითად, 57 იქნება LVII, 73 იქნება LXXIII და 89 იქნება LXXXIX. 90 – დან 99 – მდე რიცხვების დასაწერად, როგორც ძირითადი რიცხვი 90, გამოიყენეთ XC, შემდეგ კი განათავსეთ სასურველი რიცხვი. მაგალითად, 95 ჰგავს XCV- ს.
ნაბიჯი 4
ნებისმიერი დიდი რიცხვის ჩამოსაწერად ჯერ უნდა დააყენოთ ათასობით, შემდეგ კი ასეული, ათეული და ერთეული. ამრიგად, 3994 დაიწერება როგორც MMMCMXCIV, 1667 როგორც MDCLXVII და 572 როგორც DLXXII.
ნაბიჯი 5
შეკრებისა და გამოკლების პრინციპი გამოიყენება, რომ თავიდან იქნას აცილებული ერთი ციფრი ოთხჯერ გამეორება. ასე რომ, თუ უფრო დიდი რაოდენობის შემდეგ არის უფრო მცირე, მაშინ ისინი ემატება და თუ, პირიქით, გამოაკლდება. მაგალითად XXXII: 30 + 2 = 32, XIX: 10 + 10 -1 = 19.
