შემთხვევათა აბსოლუტურ უმრავლესობაში არაბული ციფრები გამოიყენება ციფრების ჩასაწერად, გამოთვლების შესადგენად და თარიღების აღსაწერად. მათი უპირატესობა არის ლაკონურობასა და გამოყენების მარტივად, რადგან ისინი სპეციალურად შექმნილია მათემატიკური გამოთვლებისთვის. ამავე დროს, მრავალი რიცხვი დღესაც ტრადიციულად იწერება რომაული ციფრული სისტემით, ასოების აღნიშვნების საფუძველზე.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ერთეულების დასაწერად (ერთიდან სამამდე) გამოიყენება ლათინური დიდი ასო "I" (წაიკითხეთ "I", ინგლისური ანალოგი - "Ai"). უძველესი დროიდან იგი ითვლებოდა ზომით ყველაზე პატარა ასოზე და არა მხოლოდ ლათინურ, არამედ ბერძნულ და ძველი სლავურ ენებზე.
ნაბიჯი 2
5-ის დასახელებისას გამოიყენება ასო "V" ("Ve", ინგლისური ანალოგი "Vi"). ნომერი 4 იწერება როგორც ერთი და ხუთი კომბინაცია (მარცხნიდან მარჯვნივ), ანუ ფორმულის "5-1" სახით. 6, 7, 8 რიცხვებს აქვთ ფორმა "5 + x", სადაც x არის ხუთიდან მარჯვნივ მყოფი პირების რიცხვი.
ნაბიჯი 3
ათი დანიშნულია ასო X- ით ("X", "ექს" -ს ინგლისური ვერსია). 9 ნომერი წარმოდგენილია 4-ის ("10-1") ფორმულის მსგავსი ფორმულით. 11, 12, 13 დაწერილია როგორც "X" და შესაბამისი რაოდენობის ერთეულების კომბინაცია.
ნაბიჯი 4
მომავალში (50-მდე) რიცხვები აგებულია პირველი ათის პრინციპის შესაბამისად: რიცხვის შემცირება აღინიშნება მარცხნივ ერთით, ზრდა - ერთით მარჯვნივ.
ნაბიჯი 5
ნომერი 50 აღინიშნება ასო "L" ("El", ინგლისური ვერსია "El"). 40-ს აქვს ფორმა "50 - 10". 60, 70, 80 გამოსახულია პირველი ათის პრინციპის შესაბამისად. სისტემის გამოყენებისას შეცვალეთ
ნაბიჯი 6
ნომრები 100, 500 და 1000 აღინიშნება ასოებით "C", "D" და "M", შესაბამისად. რიცხვის ერთი, ათი ან ასით გაზრდის მიზნით, მარცხნივ ან მარჯვნივ დაწერეთ ნომრის აღმნიშვნელი შესაბამისი ასო.
ნაბიჯი 7
ცხრილზე მოცემულია ციფრების სრული სია. გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ ქვედა რიგის ნომრები განთავსებულია მარცხნივ, თუ რიცხვი ნაკლებია, და მარჯვნივ, თუ ნომერი უფრო მეტია.
