არაბებმა გამოიგონეს ციფრების აღნიშვნის მოსახერხებელი და კომპაქტური სისტემა, რომელსაც ახლა იყენებს მთელი მსოფლიო. ამასთან, არსებობს და არსებობდა ციფრების წერის ალტერნატიული გზები, თითოეული ერისთვის ინდივიდუალური. უმეტესწილად, ისინი ანბანის ასოებს ემყარება. ერთ-ერთი ასეთი სისტემა არსებობს და დღესაც გამოიყენება - რომაული ციფრების სისტემა.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
რომაული ციფრების, ლათინური ანბანის დიდი ასოების დასაწერად. კომპიუტერზე მუშაობის დროს, თქვენ არ გჭირდებათ დამატებით ენის ინსტალაცია ენის ზოლში, საკმარისია ინგლისური - რომაული ციფრების შესაყვანად საჭირო ყველა სიმბოლო არსებობს.
ნაბიჯი 2
იმახსოვრეთ ძირითადი ასოები, რომლებიც შეესაბამება რომაულ ციფრებს და 1000-მდე რიცხვებს.
I (შეესაბამება ინგლისურ "Ay") - 1. რომაულ და არაბულ ციფრებს შორის მართლწერაში გარკვეულწილად მსგავსებაა, ამიტომ დიდი სირთულე არ უნდა არსებობდეს.
V (ინგლისური "V") - 5.
X (ინგლისური "ყოფილი") - 10.
L (ინგლისური "El") - 50.
C (ინგლისური "C") - 100. მას შემდეგ, რაც ლათინურ ანბანში ეს ასო წაიკითხა როგორც "C", გახსოვდეთ, როგორც პირველი ასო სიტყვა "centner" - 100 კგ.
დ (ინგლისური "D") - 500.
მ (ინგლისური "Em") - 1000.
ნაბიჯი 3
4 და 9 რიცხვები დანიშნულია შესაბამისად "5-1" და "10-1". დაწერისას ასე გამოიყურება: IV და IX (ერთეულია დაწერილი უფრო დიდი რიცხვის მარცხნივ). შესაბამისად, ხუთი ან ათზე მეტი რიცხვი 1, 2, 3 ერთეულები იწერება ფორმულის "5 + x", "10 + x" სახით (ერთეულები დაწერილია უფრო დიდი რიცხვის მარჯვნივ, x უდრის ერთეულების რაოდენობა): VI, XIII.
ნაბიჯი 4
რიცხვები 40 და 90 იწერება მსგავსი ფორმულის გამოყენებით, მაგრამ ერთეულების ნაცვლად გამოიყენება ათეული: XV, XC. 60 და 110 ნომრების წერისას, მარჯვნივ იწერება ქვედა რიცხვის აღმნიშვნელი ასო. ასობით ათასი ფიქსირდება ერთი და იგივე პრინციპით.
ქვემოთ მოცემულია რომაულ სისტემაში რიცხვების სრული ცხრილი ერთიდან ათასამდე.
