მონაცემთა ბაზა არის ინფორმაცია, რომელიც სტრუქტურირებულია გარკვეული გზით. ასეთ მონაცემებთან მუშაობა ძალიან მოსახერხებელია და ძებნის პროცესი მნიშვნელოვნად დაჩქარებულია. როგორ შეგიძლიათ შექმნათ მარტივი მონაცემთა ბაზა?
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ყურადღებით იფიქრეთ თქვენს მონაცემთა ბაზის სტრუქტურაზე. გადაწყვიტეთ ინფორმაცია, რომელიც შეიცავს, და დაითვალეთ საჭირო სვეტების რაოდენობა, მაგალითად, მომხმარებლისთვის გაგზავნისთვის დაგჭირდებათ ელექტრონული ფოსტის მისამართი. გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ უფრო მოსახერხებელია ყველა მონაცემის განთავსება რამდენიმე ცხრილში, ვიდრე ერთში. ამის შემდეგ ბევრად უფრო ადვილი იქნება მონაცემების გამოსწორება, ყველა ინფორმაციის გადახედვის გარეშე.
ნაბიჯი 2
მონაცემთა ბაზის შექმნა Microsoft Office Access- ში. პირველი, გახსენით პროგრამა და აირჩიეთ ბრძანება "ფაილის შექმნა". შემდეგ ამ სექციაში აირჩიეთ "ახალი მონაცემთა ბაზა".
ნაბიჯი 3
თქვენს მონაცემთა ბაზას დაარქვით სახელი, რომელიც ასოცირდება მასპინძელ მონაცემებთან და შეინახეთ სწორ საქაღალდეში. მონაცემთა ბაზის ავტომატურად შენახვა შესაძლებელია ჩემს დოკუმენტებში.
ნაბიჯი 4
აირჩიეთ "ცხრილის შექმნა დიზაინის რეჟიმში" - ორჯერ დააწკაპუნეთ ღილაკზე. ეს ვარიანტი ყველაზე მოსახერხებელია, რადგან საშუალებას გაძლევთ შექმნათ ცხრილი არა სვეტების სტანდარტული რაოდენობით, არამედ თქვენთვის საჭირო ნომრით.
ნაბიჯი 5
შეისწავლეთ ფანჯარა, რომელიც ჩანს ცხრილის შესაქმნელად. პირველი სვეტი იქნება "ველის სახელი" - შეიყვანეთ შესაბამისი ატრიბუტების სახელი. ჩამოსაშლელი სია გამოჩნდება შემდეგ სვეტში "მონაცემთა ტიპი", საიდანაც შეარჩიეთ შესაბამისი ტიპი, მაგალითად, ტექსტი, რიცხვითი და ა.შ. მესამე სვეტს ეწოდება აღწერა. შეავსეთ მონაცემთა საჭირო მონაცემები.
ნაბიჯი 6
შეცვალეთ მნიშვნელობები. დისკის სივრცის დასაზოგად, დააყენეთ ველების ზომა, ე.ი. საჭირო ზომის სვეტები, მაგალითად, ყოველთვის არ საჭიროებს 50 სტანდარტულ სიმბოლოს სახელის დასაწერად, ხშირად მხოლოდ 10-15 სიმბოლოა საჭირო. შეინახეთ ფაილი ყველა პროცედურის შემდეგ.
ნაბიჯი 7
მაგიდების სტრუქტურის შეცვლა. მიიტანეთ დიალოგურ ფანჯარაზე და აირჩიეთ ბრძანება "ჩასმა" - "მწკრივები". ამრიგად, ახალი მონაცემების შესატანად ველების რაოდენობის გაზრდა. დაამატეთ ველი ცხრილის ძირითადი გასაღებისთვის. ეს გასაღები განსაზღვრავს თითოეულ სტრიქონს და წარმოადგენს მის ინდივიდუალურ ნომერს, რომელიც არსად არ დუბლირდება.
