პროგრამების შექმნა შედგება რამდენიმე ეტაპისგან, რომელსაც ეწოდება სასიცოცხლო ციკლი. ტესტირება ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ეტაპია, ვინაიდან ის წინ უსწრებს პროგრამის მომხმარებლისთვის მიწოდებას და ექსპლუატაციაში გაშვებას. უნდა გვახსოვდეს, რომ ტესტირების მიზანი არ არის დარწმუნდეთ, რომ პროგრამა მუშაობს სწორად და სწორად, არამედ შეცდომების აღმოჩენა, ატიპიური სიტუაციების შექმნისას ან არანორმალური შეწყვეტისას ხარვეზების დადგენა.
აუცილებელია
- - გამოცდილი პროგრამა კოდის საშუალებით;
- - პროგრამის დოკუმენტაცია;
- - ტესტის გეგმა;
- - შეყვანის მონაცემების რამდენიმე კომპლექტი (როგორც სწორი, ისე შეგნებულად არასწორი);
- - კოლეგების მიერ წარმოდგენილ თანამოაზრეებს.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ტესტირების პირველი ნაბიჯი არის გამართვის სისტემა. Debugging, როგორც წესი, ხორციელდება პროგრამისტის მიერ, რომელმაც დაწერა პროგრამა ან იცის ტესტირებადი პროდუქტის პროგრამირების ენა. გამართვის ფაზაში, პროგრამის კოდის შემოწმება ხდება სინტაქსური შეცდომებისთვის. აღმოჩენილი შეცდომები აღმოფხვრილია.
ნაბიჯი 2
გამართვის შემდეგი ნაბიჯი არის სტატიკური ტესტირება. ამ ეტაპზე შემოწმებულია პროგრამის სასიცოცხლო ციკლის შედეგად მიღებული მთელი დოკუმენტაცია. ეს არის ტექნიკური დავალება, დაზუსტება და პროგრამის საწყისი კოდი პროგრამულ ენაზე. ყველა დოკუმენტაცია გაანალიზებულია პროგრამულ სტანდარტებთან შესაბამისობის შესაბამისად. სტატიკური შემოწმების შედეგად დადგენილია, თუ როგორ აკმაყოფილებს პროგრამა მითითებულ კრიტერიუმებსა და მომხმარებელთა მოთხოვნებს. დოკუმენტაციაში უზუსტობებისა და შეცდომების აღმოფხვრა წარმოადგენს გარანტიას, რომ შექმნილი პროგრამა მაღალი ხარისხისაა.
ნაბიჯი 3
ტესტირების შემდეგი ეტაპი არის დინამიური მეთოდების გამოყენება. დინამიური მეთოდები გამოიყენება პროგრამის პირდაპირი შესრულების პროცესში. პროგრამული ინსტრუმენტის სისწორე შემოწმებულია ტესტების ან მომზადებული შეყვანის მონაცემების ერთობლიობით. თითოეული ტესტის მიმდინარეობისას, პროგრამის მონაცემების შეგროვება და ანალიზი ხდება პროგრამაში არსებული გაუმართაობისა და გაუმართაობის შესახებ.
ნაბიჯი 4
არსებობს მეთოდები, რომლებშიც პროგრამა განიხილება როგორც "შავი ყუთი", ე.ი. გამოიყენება ინფორმაცია გადასაჭრელი პრობლემის შესახებ და მეთოდები, რომლებშიც პროგრამა განიხილება როგორც "თეთრი ყუთი", ე.ი. გამოიყენება პროგრამის სტრუქტურა.
ნაბიჯი 5
პროგრამების შავი ყუთის დინამიური ტესტირების მიზანია ერთი ტესტის შეცდომების მაქსიმალური რაოდენობის დადგენა შეყვანის მონაცემების მცირე ქვეჯგუფის გამოყენებით. ამ მეთოდის გამოყენებით ტესტირების ჩასატარებლად საჭიროა შეყვანის პირობების ორი ჯგუფის მომზადება. ერთი ჯგუფი უნდა შეიცავდეს პროგრამის სწორ შეტანას, მეორე ჯგუფი უნდა შეიცავდეს არასწორ შენატანებს არასწორი შენატანების დაზუსტების საფუძველზე. პროგრამის ორივე ჯგუფის შეყვანის მონაცემებზე გაშვების შემდეგ დადგენილია შეუსაბამობები ფუნქციების რეალურ ქცევასა და მოსალოდნელ შორის.
ნაბიჯი 6
"თეთრი ყუთის" მეთოდი საშუალებას გაძლევთ შეისწავლოთ პროგრამის შიდა სტრუქტურა. ამ პრინციპზე დაფუძნებული ტესტების საერთო ჯამში უნდა უზრუნველყოს თითოეული ოპერატორის ერთხელ გავლა. დაყოფის პირობების ჯგუფებად დაყოფა ორიენტირებული უნდა იყოს პროგრამის ყველა ბილიკის: პირობების, ტოტების, მარყუჟების შემოწმებაზე.
