კომპიუტერის მყარი დისკის ფორმატირება ძალზე მნიშვნელოვანი პროცედურაა, რომლის წყალობითაც მომხმარებელი შესაძლებლობას აძლევს მას დაწერა სხვადასხვა ინფორმაცია.
მყარი დისკის ფორმატირება
დისკის ფორმატირება ძალიან მნიშვნელოვანი პროცესია. ადამიანები, რომლებიც პირველად შეხვდებიან ამ კონცეფციას, შეიძლება გაგიკვირდეთ, რომ მისი დასრულების შემდეგ, აბსოლუტურად ყველა ინფორმაცია, რომელიც შენახულია მყარ დისკზე, წაიშლება. ფორმატირება შეიძლება გაკეთდეს როგორც მყარ დისკზე, ასევე სხვადასხვა მოსახსნელ საშუალებებზე. ფორმატირების პროცესი ძალიან ჰგავს დეფრაგმენტაციას. მათ შორის ერთადერთი განსხვავება ის არის, რომ დისკის დეფრეგმენტაციას შეიძლება ძალიან დიდი დრო დასჭირდეს და შედეგი იგივე იქნება. დისკის ფორმატირებით, აღმოიფხვრება ე.წ. ფრაგმენტაცია. სწორედ ამ პროცედურის წყალობით, მომხმარებელს შეუძლია ადვილად წაშალოს მყარი დისკზე შენახული მთელი ინფორმაცია და ამავე დროს შეცვალოს მისი ფაილური სისტემა.
ფორმატირების ნაბიჯები
თავად ფორმატირების პროცესი შეიძლება შედგებოდეს რამდენიმე ეტაპისგან. უპირველეს ყოვლისა, ხდება დისკის დაბალი დონის ფორმატირება. ამ ეტაპზე აღინიშნება მონაცემთა შენახვის არე (თანხა, რომელიც იკავებს მედიაში შენახულ ინფორმაციას). ამ პროცედურის დროს იქმნება სპეციალური სექტორები, რომლებშიც, საჭიროების შემთხვევაში, ფიქსირდება საკონტროლო პროგრამის ინფორმაცია.
მეორე ეტაპი გულისხმობს მყარი დისკის დანაყოფებად დაყოფას. მაგალითად, თითოეულ მომხმარებელს თავის კომპიუტერზე აქვს "მყარი დისკი C:" (მყარი დისკის სახელი შეიძლება განსხვავებული იყოს, რაც დამოკიდებულია მომხმარებლის უპირატესობებზე). მყარი დისკის დანაყოფებად დაყოფის ეტაპი სულაც არ არის საჭირო. თუ მთელ მყარ დისკს არ დაყოფთ ცალკეულ ნაწილებად, შეიქმნება მხოლოდ ერთი მყარი დისკი.
ბოლო ნაბიჯი არის მაღალი დონის ფორმატირება. ეს არის ამ ტიპის ფორმატირება, რომელიც ხორციელდება კომპიუტერზე, როდესაც საჭიროა მყარი დისკის დაუყოვნებლად ფორმატირება ოპერაციული სისტემიდან. ამ პროცედურის დროს ირჩევა მყარი დისკის მომავალი ფაილური სისტემა: FAT32 ან NTFS. FAT32 იდეალურია, თუ მცირე ფაილები ინახება მყარ დისკზე. NTFS საუკეთესოა საპირისპირო შემთხვევისთვის (რა თქმა უნდა, მცირე ფაილების შენახვისა და გამოყენების შესაძლებლობა რჩება). მაღალი დონის ფორმატირება შეიძლება იყოს განსხვავებული: სრული და სწრაფი. ბუნებრივია, სრული ფორმატირება ცოტა მეტ ხანს მიიღებს, მაგრამ ამ შემთხვევაში გამოსწორდება ცუდი სექტორები და შემდეგ დაიწერება კონკრეტული ფაილური სისტემის ცხრილი. სწრაფი ფორმატირების შემთხვევაში ხორციელდება მხოლოდ ბოლო ნაბიჯი.
