ყველა თანამედროვე Windows, Mac და Linux ოპერაციული სისტემები იყოფა ბიტუნით 32-ბიტიან (x86) და 64 ბიტიანად (x64).
64-ბიტიან სისტემებზე 64-ბიტიან პროგრამებს შორის მთავარი განსხვავება იმაშია, რომ მათ შეუძლიათ მეხსიერების ზომა 2-დან 64 სიმძლავრეზე წვდომა. 32-ბიტიანი ოპერაციული სისტემები შემოიფარგლება RAM– ზე წვდომით 2 – დან 32 გრადუსამდე. ამიტომ, 32 ბიტიან ოპერაციულ სისტემებს არ აქვთ 4 გბ-ზე მეტი ოპერატიული მეხსიერების მხარდაჭერა.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ასევე, 64 ბიტიანი სისტემები მომხმარებელს ჰპირდება firewall– ის უკეთეს შესრულებას და საიმედოობას, ისევე როგორც სისტემის მთლიან სტაბილურობას. ამის საპირისპიროდ, 32-ბიტიანი სისტემები გვთავაზობენ პროგრამების უფრო ფართო სპექტრს. ეს განსაკუთრებით შეიმჩნევა Microsoft Windows OS– ზე. ამასთან, x64-OS– სთვის არცერთი პროცესორი არ არის შესაფერისი, არამედ მხოლოდ ის, ვისი არქიტექტურაც შეუძლია 64 – ბიტიანი ოპერაციების შესრულება.
ნაბიჯი 2
ოპერაციული სისტემის სიმძიმის გასარკვევად, Windows XP- ში გადადით მენიუში "დაწყება" - "გაშვება". Windows Vista ან Windows 7-ში გადადით "დაწყებაზე", აირჩიეთ "პროგრამები" - "აქსესუარები" და დააჭირეთ ღილაკს "გაშვება".
გაიხსნება ფანჯარა პროგრამების გასაშვებად. მასში შეიყვანეთ "dxdiag" (ბრჭყალების გარეშე) და დააჭირეთ ღილაკს "OK". ეს პროგრამა უწოდებს DxDiag დიაგნოსტიკურ ინსტრუმენტს. თუ მას პირველად უშვებთ, უნდა დაველოდოთ დაახლოებით ერთ წუთს და ასევე დავადასტუროთ პირველი გაშვება.
მთავარ ჩანართში "სისტემა" სვეტში "ოპერაციული სისტემა" ნახავთ ბიტის სიღრმეს ოპერაციული სისტემის სრული სახელის შემდეგ, მაგალითად, Windows XP Home Edition 32 ბიტი, ან, Windows 7 Home Extended 64-ბიტიანი. ბიტი ამ შემთხვევაში ტოლია სიტყვის ბიტის მნიშვნელობას.
