თითქმის ყველა კომპიუტერულ პროგრამას აქვს პანელის პანელი. მისი მთავარი მიზანია სწრაფად შესრულდეს (ერთი დაჭერით) ყველაზე ხშირად გამოყენებული ბრძანებები.
პანელი არის გრაფიკული მომხმარებლის ინტერფეისის ელემენტი. იგი შექმნილია მასზე რამდენიმე ხატის დასაყენებლად, პროგრამის მუშაობის გამარტივების მიზნით. ჩვეულებრივ, პანელი არის მართკუთხედი, რომელიც მდებარეობს ვერტიკალურ ან ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, რომელშიც განთავსებულია შემდეგი ელემენტები: ღილაკები, მენიუ, ველი სურათი (როგორც სტატიკური, ასევე დინამიური, მაგალითად, საათი) და ტექსტი, ასევე ჩამოსაშლელი სიები. კომპიუტერულ პროგრამებში ინსტრუმენტთა პანელზე განთავსებული ხატები უწოდებენ ყველაზე ხშირად გამოყენებულ ფუნქციებს, ისევე როგორც ფანჯრის მენიუში. იმისათვის, რომ გამოიყენოთ რომელიმე ხატი, რომელიც პასუხისმგებელია კონკრეტულ ფუნქციაზე, საკმარისია ორჯერ დააჭიროთ მაუსის მარცხენა ღილაკს (ისარი მიმართულია საჭირო ელემენტის გამოსახულებისკენ). პანელზე განთავსებული ელემენტების ფუნქციები მითითებულია ტექსტით ან ნიშნები. იმ შემთხვევაში, თუ უამრავი ხატია და შეუძლებელია მათი პანელზე მოთავსება, მათი დამატება შეიძლება როგორც მენიუს, ასევე გადახვევის ღილაკების სახით. ზოგიერთ კომპიუტერულ პროგრამაში (მაგალითად, გრაფიკულ რედაქტორებში) ხელსაწყოთა ზოლები ადვილად შეიძლება განშორდეს Windows- დან, მიმაგრდეს ერთმანეთზე მომხმარებლის უდიდესი მოხერხებულობისთვის. ასევე გამოიყენება პანელები, რომლებიც ცალკეული ფანჯრებია (როგორც წესი, ისინი წარმოდგენილია სამუშაო გარემოს პროგრამების სტანდარტულ კომპლექტში). ისინი არ არიან მიბმულნი კონკრეტულ პროგრამაზე, ისინი განლაგებულია დესკტოპის ან ერთი საზღვრის გასწვრივ. ასეთ პანელზე არის ღილაკების დინამიური სია (ფუნქციების ერთობლიობა, რომელიც ხელმისაწვდომია სათაურის საშუალებით: "შემცირება", "გაფართოება", "დახურვა"); ჩამოსაშლელი მენიუ (ღია ფანჯრების სია, მზად ნებისმიერ დროს სამუშაოდ); პროგრამების დასაწყებად მენიუები და ღილაკები.
