თანამედროვე პერსონალური კომპიუტერების უმეტესობა ერთგვარი ლოკალური ქსელის ნაწილია. მაშინაც კი, თუ სახლში მხოლოდ ერთი კომპიუტერი გაქვთ, ის მაინც შედის პროვაიდერის ქსელში, რომელიც ინტერნეტით უზრუნველყოფს.
როგორც წესი, ადგილობრივი ქსელები იქმნება იმისათვის, რომ უზრუნველყონ შედარებით სწრაფი მონაცემთა გაცვლა მათ კომპიუტერში. ამავე დროს, გარკვეული კომპიუტერის კუთვნილება ქსელში ხელს უწყობს მისი კონფიგურაციის პროცესს და მთლიანად ქსელის ადმინისტრირებას.
ინტერნეტის აქტიურ განვითარებამდე, ძირითადად, შექმნილი ადგილობრივი ქსელები შეიქმნა. მათმა არსებობამ შესაძლებელი გახადა ერთდროულად რამდენიმე კომპიუტერიდან გარკვეულ დავალებებზე მოსახერხებელი მუშაობის უზრუნველყოფა. მიუხედავად იმისა, რომ თანამედროვე კომპიუტერებს აქვთ შედარებით მაღალი წარმადობა, ის ყოველთვის არ არის საკმარისი ყველაზე რთული დავალებების შესასრულებლად. ადგილობრივი ქსელის შექმნა და სწორი კონფიგურაცია საშუალებას აძლევს რამდენიმე კომპიუტერს იმუშაონ ერთდროულად კონკრეტული პრობლემის მოგვარებაზე. ეს მნიშვნელოვნად ამცირებს მის დასრულებას.
ადგილობრივმა ქსელებმა უდიდესი პოპულარობა მოიპოვეს სხვადასხვა კომპანიასა და ოფისებში. პირველ რიგში, შესაძლებელი გახდა გაზიარებულ მონაცემთა ბაზებთან მუშაობა. მაგალითად, ტურისტულ კომპანიებს არ სჭირდებათ მუდმივად დაუკავშირდნენ ავიაკომპანიებს, რომ შეამოწმონ ხელმისაწვდომობა. მომხმარებელთა უზარმაზარ რაოდენობას ერთდროულად შეუძლია ბილეთების დაჯავშნა, რითაც მუშაობს გარკვეულ ფაილებთან ქსელის რეჟიმში.
ზოგიერთ ქსელს აქვს დრო და ფულის დაზოგვის უპირატესობა. მაგალითად, შედარებით დიდ ოფისში მხოლოდ ერთი პრინტერის დაყენებაა შესაძლებელი. თითოეულ მომხმარებელს შეუძლია მასზე წვდომა. ეს გამორიცხავს დიდი რაოდენობით საბეჭდი მოწყობილობების შეძენას. რა თქმა უნდა, შეგიძლიათ მუდმივად გადაიტანოთ ფაილები სხვადასხვა დისკებზე სასურველ კომპიუტერზე. ამ მეთოდს უზარმაზარი დრო სჭირდება. ამავდროულად, კომპიუტერი, რომელსაც პრინტერი უკავშირდება, მუდმივად დაკავებული იქნება.
ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ადგილობრივი ქსელები შექმნილია ფულისა და დროის დაზოგვის მიზნით, ხოლო ერთდროულად რამოდენიმე ადამიანის ერთობლივი მუშაობა მოსახერხებელი და პროდუქტიული ხდება.
