აშკარაა, რომ საკუთარი კომპიუტერული "აპარატურის" შემუშავება და წარმოება უნდა იყოს, თუკი სახელმწიფო შეშფოთებულია საკუთარი უსაფრთხოებით. ამ მოვლენებს შორის არის Elbrus პროცესორი, რომელიც არ ჩამორჩება თავის უცხოელ კოლეგებს.
Elbrus არის შიდა პროცესორების სერია, რომლებიც ვითარდებოდა 40 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში. მე -20 საუკუნის 80-იან წლებში სწორედ ამ პროცესორში განხორციელდა იდეები, რომლებიც IBM- მა არ მოუფიქრებია (იქ მხოლოდ 10 წლის შემდეგ გამოვიდა Intel Pentium პროცესორი).
ელბრუსის გადამამუშავებელი სერია თავდაცვის ინდუსტრიისთვის იყო განკუთვნილი. ამავე სახელწოდების კომპიუტერები აღჭურვილი იყო MCC კოსმოსური ფრენების, ბირთვული კვლევითი ცენტრებისთვის. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ დეველოპერებმა შეინარჩუნეს პროგრამული უზრუნველყოფის თავსებადობა კომპიუტერების ვერსიებს შორის მათი პროცესორის საფუძველზე, რამაც შესაძლებელი გახადა ტექნიკისა და პროგრამული უზრუნველყოფის ახალ ვერსიებში ადვილად გადასვლა. სამწუხაროდ, ქვეყნის რესტრუქტურიზაციამ და დანგრევამ შეცვალა წარმატებული პროექტი - ამ სერიის მესამე პროცესორი გაკეთდა მხოლოდ პროტოტიპის სახით (აშშ – ს მსგავსი პროცესორი Intel Itanium ეწოდა, გაზაფხულზე გამოვიდა 2001 წლის)
ელბრუსის პროცესორის ამჟამინდელი მოდელია 4C. საინტერესოა, რომ x86 პლატფორმის ემულაციის რეჟიმში მასზე წარმატებით ამოქმედდა 20 – ზე მეტი ოპერაციული სისტემა, რომელთა შორის იყო Windows– ის, Linux– ის ვერსიები.
Elbrus 4C პროცესორის მახასიათებლები:
- საათის სიხშირე - 800 მეგაჰერცი,
- ბირთვების რაოდენობა - 4,
- პიკური შესრულება - 50 გიგაფლოპი.
მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ეს პროცესორი განკუთვნილია არა მხოლოდ "თავდაცვის" ინდუსტრიისთვის, არამედ ასევე ხელმისაწვდომი იქნება ფართო მასშტაბით. უფრო მეტიც, დეველოპერული კომპანიის წარმომადგენლები უახლოეს მომავალში დაპირდნენ წარმოადგინონ ახალი 8 ბირთვიანი Elbrus-8S პროცესორი, რომლის საათის სიხშირე 1.3 გიგაჰერციანია. მისი პიკური შესრულება 250 GFLOPS- ს მიაღწევს.
ელბრუსის პროცესორთან გაცნობამ შეიძლება ორაზროვანი შთაბეჭდილება დატოვოს. იმის გაცნობიერება, რომ დიდი ხნის განმავლობაში დეველოპერები პარალიზებულნი იყვნენ, შეიძლება პატივი მიაგონ მათ შეუპოვრობასა და მუშაობის ხარისხს. მაგრამ აღსანიშნავია, რომ ერთი საათის ერთი შეხედვით დაბალი სიხშირის მიუხედავად, ჩვენი პროცესორის მუშაობა არ ჩამოუვარდება ბევრ თანამედროვე "ქვას", რომელსაც ჩვენ ვთვლით, რომ საკმარისად მძლავრია მათზე დაფუძნებული კომპიუტერების შესაძენად.
FLOPS (ასევე flops, flop / s, flops ან flop / s; აკრიმინა FLoating-point Operations წამში, გამოხატული flops) არის არასისტემური ერთეული, რომელიც გამოიყენება კომპიუტერის მუშაობის გასაზომად, აჩვენებს რამდენი მცურავი წერტილის ოპერაცია წამში შესრულებულია მოცემული გამოთვლითი სისტემა.
Intel Core 2 Duo E6600 2,4 გიგაჰერცი, 2 ბირთვი (2006 წ.) - 19,2 გიგაფლოპი
Elbrus-4S (1891VM8Ya) 800 მეგაჰერციანი 4 ბირთვი (2014) - პიკური შესრულება 25 გიგაფლოპის ორმაგი სიზუსტით, 50 გიგაფლოპის ერთჯერადი სიზუსტით
Intel Core i3-2350M 2.3 GHz (2011) - 36,8 Gigaflops
Intel Core 2 Quad Q8300 2.5 გჰც, 4 ბირთვი - 40 გიგაფლოპი
Intel Core i7-975 XE (Nehalem) 3.33 გჰც, 4 ბირთვი (2009) - 53.3 გიგაფლოპი
Elbrus-8S - პიკს შესრულება 125 გიგაფლოპი ორმაგი, 250 გიგაფლოპის სინგლი
Intel Core i7-4930K (აივი ხიდი), 3, 7-4, 2 გიგაჰერციანი სიხშირე, 6 ბირთვი (2013) - 130-140 გიგაფლოპი (თეორიული პიკი 177 გიგაფლოპი).
